Manuskrypt sporządzony przed 1409 r. Pergamin, papier, 54 x 38 cm, k.
354 + 7. Pismo: tekstura gotycka w jednej kolumnie,
liniatura przeważnie czerwona, nuty czarne. Oprawa z w. XVI; deski powleczone
jasną skórą, ślady okuć narożnikowych. Rękopis nieskatalogowany.
Warszawa, Biblioteka Narodowa, sygn. akc.
10808.
Treść i dekoracja
Rękopis zawiera śpiewy de tempore od
Adwentu do dwudziestej czwartej niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego. W tekście
10 iluminowanych inicjałów, w tym 6 figuralnych; na marginesach asymetryczne
przedłużenia z wici roślinnych. Kolorystyka skomponowana z błękitu, różu,
zieleni i złota.
Historia
Kodeks wykonany za rządów opata Mścisława
przez katedralisa Przybysława przed 1409 (kolofon). Drugi tom tego antyfonarza,
zawierający śpiewy na drugą połowę roku liturgicznego, zaginął lub został
zniszczony. W XVI w. został na nowo oprawiony, wówczas też prawdopodobnie
dodano karty papierowe. W 1632 sporządzono indeks śpiewów umieszczony na
kartach dodanych na końcu. W Tyńcu prawdopodobnie oznaczony sygnaturą 2 A1,
zanotowaną na przedniej wyklejce. Po kasacie Opactwa z częścią
księgozbioru tynieckiego został przekazany w 1818 Uniwersytetowi Lwowskiemu
(sygn. BUL Nr 413). Po drugiej wojnie światowej przejęty przez Bibliotekę
Narodową.
Informacje pochodzą z: Tyniec. Sztuka i kultura benedyktynów od wieku XI do XVIII.
Katalog wystawy w Zamku Królewskim na Wawelu, październik - grudzień 1994. Kraków 1994.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz